DO NOT RUN FLY

Het Balletorkest speelt:

DO NOT RUN FLY choreografie: Marcos Morau ,Yoann Bourgeois, Crystal Pite

NDT1 , dirigent: Matthew Rowe

In een drieluik aan werken bouwt Do NotRun Fly imaginaire landschappen in een poging een wereld te begrijpen die voortdurend in verandering is. NDT 1 presenteert twee nieuwe creaties uit handen van choreografen Marcos Morau en Yoann Bourgeois en presenteert één publieksfavoriet uit het oeuvre van Nederlands Dans Theater (NDT), Solo Echo (2012) van associate choreograaf Crystal Pite. 

Marcos Morau – Wereldpremière

Marcos Morau stelt hedendaagse kwesties aan de orde, waardoor hij probeert getuige te zijn van een wereld die voortdurend verandert en onrustig is. In zijn zoektocht om menselijk gedrag te begrijpen, legt de choreograaf de nadruk op de strijd tegen de dingen die ons vernietigen, en reflecteert hij op ideeën over vooruitgang, de maatschappij en het individu. Morau studeerde fotografie, beweging en theater en staat bekend om het bouwen van imaginaire landschappen in zijn werk. Hij is al meer dan tien jaar directeur en choreograaf van het in Barcelona gevestigde gezelschap La Veronal, en zijn werk wordt wereldwijd gepresenteerd op festivals en in theaters. Deze nieuwe creatie markeert Moraus eerste werk met NDT 1.

Muziek:

Andrzej Panufnik, Arbor Cosmica: Nr. IV Prestissimo possibile
Tragic Overture (1942, recon. 1945, rev. 1955)
Nocturne (1947, rev. 1955)
Arbor Cosmica: Nr. XII Presto
Caroline Shaw,      and the swallow (arr. J. Azkoul)

Yoann Bourgeois – Wereldpremière

In zijn creaties richt Yoann Bourgeois zich op de interactie van het lichaam met de ruimte door objecten te creëren die deze verbinding versterken. Geïnspireerd door kinetische kunst en optische illusies verweeft Bourgeois’ werk meerdere disciplines zoals dans, theater, circus en beeldende kunst. “Ik ben zeer geïnteresseerd in de wereld van het spel en in het bijzonder wat Roger Caillois de ‘vertigo games’ noemt”, zegt Bourgeois. “Dit spel doorbreekt de stabiliteit van onze waarneming en brengt het bewustzijn op een speelse manier in paniek.” Dit wordt Bourgeois’ derde creatie voor het gezelschap.

Muziek:

Georgs Pelecis, Flowering Jasmine, concerto for violin, vibraphone and strings (2007)

Arnold Schönberg, Friede auf Erden, op. 13 (1911) (uitgevoerd zonder koor)

Philip Glass, The Hours: A Suite in 3 Movements (arr. M. Riesman 2002)

Crystal Pite – Solo Echo

“Tell yourself, in that final flowing of cold through your limbs, that you love what you are.” Deze zin uit ‘Line for Winter’ van de Amerikaanse dichter Mark Strand vormt de inspiratie voor Solo Echo (2012), oorspronkelijk gemaakt voor NDT 1 door associate choreograaf Crystal Pite. Tegen een achtergrond van gestaag naar beneden dwarrelende sneeuwvlokken wordt één personage gezien door het perspectief van velen. Op twee sonates voor cello en piano van Brahms, de eerste gecomponeerd aan het begin van zijn leven en de tweede tegen het einde, beschrijft Solo Echoeen levensreis. Bij de première kreeg het werk lovende kritieken van de Nederlandse pers: “De solo’s groeien langzaamaan totdat alle dansers een fantastisch organische kluwen vormen, een bewegende sculptuur die, inderdaad, de echo’s van al die individuen laat doorklinken”, schreef de Volkskrant.

Muziek:

Johannes Brahms: Cellosonate op.38 dl.1 & op.99 dl.2 (band)

 

Speeldata:

• 16.5.24 | 19.45 | Amare, Den Haag
• 17.5.24 | 19.45 | Amare, Den Haag
• 18.5.24 | 19.45 | Amare, Den Haag
• 22.5.24 | 20.00 | Nationale Opera & Ballet, Amsterdam
• 23.5.24 | 20.00 | Nationale Opera & Ballet, Amsterdam
• 06.6.24 | 19.45 | Amare, Den Haag
• 07.6.24 | 19.45 | Amare, Den Haag
• 08.6.24 | 19.45 | Amare, Den Haag

Bestel kaarten